Een witte wereld

Vanmorgenvroeg keek ik uit het raam en zag de zon opkomen in een witte wereld. Ik wist niet hoe snel ik me moest aankleden om daarna naar buiten te gaan om dit vast te leggen. Zo heb ik bijna 2 uur rondgelopen in het park bij ons om de hoek. Wat is sneeuw toch fantastisch ! In ieder geval wanneer het net gevallen is en maagdelijk op de grond en bomen ligt. Bij elke stap die ik deed zag ik weer nieuwe dingen. Nieuwe composities, net weer even een andere lichtval door de zon. Maar wat is die sneeuw toch ook ongenadig koud aan je voeten. Zeker als je een paar uur erin rondstapt met alleen maar eenvoudige gympen. Maar dat had ik er zeker voor over. Wat opvallend was, was dat er heel weinig mensen rondliepen. Een enkeling die z’n of haar hond uit liet, maar dat was het dan ook. Ik had eigenlijk hele horde mensen verwacht die hun kerstkaart voor volgend jaar gingen maken. Maar ik liep er zo’n beetje als enige. Later kwam mijn fotograferende schoonzus ook plaatjes schieten. Maar na 2 uur foto’s maken in de ijskoude sneeuw hield ik het toch echt wel voor gezien en zocht de warmte van de verwarming op..

Comments

comments

This Article Has 1 Comment
  1. Ron Cromberge

    Mooie serie! Alleen,, Ik zou de portretten van de kinderen eruit halen en een eigen serie geven. Zodat de sfeer van de sneeuw en de landschap echt tot hun recht komt.

Comments are now closed.