Elke ochtend zit ik in de auto op weg naar mijn werk en zie de zon opkomen. En elke keer baal ik ervan dat ik naar mijn werk moet en niet ergens midden in een veld sta om die dagelijkse spektakel vast te leggen met mijn camera. En elke keer bedenk ik mij dat een dergelijke foto al honderdduizend keren is gemaakt, dus waarom zou ik hem dan nog maken ? En teleurgesteld zijn als wanneer ik die foto toch maak, deze niet goed zou zijn ?
Aan de andere kant, wat is het meest erge wat er kan gebeuren ? Dan kom ik maar thuis met mislukte foto’s. Dan probeer ik het een andere keer gewoon opnieuw! Dus gisterenochtend (zaterdagochtend) vroeg mijn bed uit en naar het nieuw aangelegde stukje natuurgebied hier in het dorp gefietst (waar ik elke ochtend vanuit de auto de zon zie opkomen) en daar in alle rust en stilte gewacht op de zon die zou opkomen. Alleen dit wachten al in de frisse ochtend, voordat het heel warm zou worden, was eigenlijk al genoeg om mijn dag goed te maken. Een goed gelukte foto zou alleen een bonus zijn.
